Μια πόλη ολόκληρη έκλαψε το Γιάννη Ρενιώτη

ΠΑΝΔΗΜΟ ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ  ΤΟΥ ΠΡΟΩΡΑ ΧΑΜΕΝΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ

ΠΟΛΛΟΙ ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΚΙ ΟΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΙ ΠΟΥ   ΑΠΗΥΘΥΝΑΝ ΤΟ ΥΣΤΑΤΟ ΧΑΙΡΕ ΣΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙ ΤΩΝ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ

-Κοσμοσυρροή στον Ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου, για την εξόδιο ακολουθία
του Γιάννη Ρενιώτη
-Το φέρετρό του μετέφεραν, τιμής ένεκεν, προς από και τον Ιερό Ναό,
 οι συγγενείς και οι φίλοι του
-Η πομπή προς το Κοιμητήριο των Άνω Λιοσίων ήταν η μεγαλύτερη που έχει γνωρίσει η πόλη
-Δεκάδες ήταν τα στεφάνια που αφιέρωσαν στη μνήμη του οι συγγενείς και φίλοι
-Στον οικογενειακό τάφο τον περίμεναν ο πατέρας του
κι η πρόωρα χαμένη αδελφή του Δήμητρα 

Έφυγε τόσο γρήγορα. Στο άνθος της νιότης και της καλλιτεχνικής του δημιουργίας. Ο θάνατος του Γιάννη Ρενιώτη σημάδεψε την Πασχαλιά του 2012. Και δεν υπήρξε απώλεια που να λύπησε τόσο την πόλη των Άνω Λιοσίων, σαν τη δική του. Στο φέρετρο του αθλητή και του αγαπημένου τραγουδιστή ακούμπησαν τρεις ολόκληροι κόσμοι. Ο αθλητικός τον οποίο, παρά τη σύντομη ζωή του, πρόλαβε να υπηρετήσει ως καλαθοσφαιριστής, προπονητής και διοικητικός παράγοντας. Ο καλλιτεχνικός, στον οποίο διακρίθηκε και απέκτησε πολύ γρήγορα δεκάδες φίλους. Κι ο απλός κόσμος που τον λάτρεψε για το ταλέντο, το χαμόγελο και την αγάπη του για τη ζωή. Εκατοντάδες εκπρόσωποι αυτών των τριών κόσμων αντάμωσαν, το απόγευμα της Δευτέρας του Πάσχα, με δάκρια στα μάτια και γέμισαν ασφυκτικά, τον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, ανήμποροι να πιστέψουν ότι είχε φύγει από κοντά τους. Κανείς από τους συγγενείς και φίλους που ακούμπησαν ή μετέφεραν στους ώμους τους το φέρετρό του μπόρεσε να αρθρώσει μια λέξη, για να περιγράψει τα συναισθήματά του. Βουβοί από τον πόνο σχημάτισαν τη μεγαλύτερη πομπή που έχει δει ποτέ η πόλη για να τον συνοδεύσουν στο Κοιμητήριο των Άνω Λιοσίων, όπου αντάμωσε, την πρόωρα χαμένη αδελφή του Δήμητρα και τον πολυαγαπημένο πατέρα του Γιώργο, που έχασε πριν από τρία ακριβώς χρόνια, τον Απρίλη του 2009. Κι αναλύθηκαν σε λυγμούς ακούγοντας, τραγουδισμένο από τον ίδιο, το αγαπημένο του και τραγικά επίκαιρο, «για που ’το βαλες καρδιά μου», πριν τον κλείσει, για πάντα, στις αγκάλες της η γη των Άνω Λιοσίων, της πόλης που λάτρεψε και τον λάτρεψε. Τον επίλογο της τραγικής αυτής ιστορίας έγραψε, τραγουδώντας, «τι θα πει καλλιτέχνης», ένας από τους πολλούς του φίλους. Μάταια, μάλλον, γιατί όλος αυτός ο κόσμος, που αδυνατούσε να αποχωριστεί το μνήμα του, ήξερε πολύ καλά τι θα πει καλλιτέχνης κι άνθρωπος. Τον έλεγαν Γιάννη Ρενιώτη…

Τις αρχές  εκπροσώπησαν  ο Δήμαρχος Φυλής Δημήτρης Μπουραΐμης, η Αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αττικής Σταυρούλα Αγγέλου, ο βουλευτής Παντελής Ασπραδάκης, οι πρώην Δήμαρχοι Άνω Λιοσίων Χρήστος Παππούς και Βαγγέλης Χριστοφιλάκης, ο Αντιδήμαρχος Σωτήρης Μηλιώνης, ο πρόεδρος του Αθλητικού και Πολιτιστικού Κέντρου Κώστας Σκαμαντζούρας, ο επικεφαλής της Ενότητας Πολιτών Σάββας Σάββας, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Δημήτρης Πουλιάσης, Άρης Μπρέμπος, Γιώργος Μανωλάς, Γιάννης Ρόδης, Παναγιώτης Καμαρινόπουλος, Θανάσης Σχίζας, οι Τοπικοί Σύμβουλοι, Σιμέλα Καλανίδου, Κώστας Παντούλας, Αργύρης Γκούβας, Περικλής Δρόσος και εκπρόσωποι μαζικών φορέων .

Από τον καλλιτεχνικό κόσμο έδωσαν το παρών οι τραγουδιστές Χάρης Ακριτίδης, Νίκος Απέργης, Θέλξη, Άκης Δείξιμος, Ι. Κώστογλου και οι μουσικοί  - μαέστροι, Θανάσης Θανασούλας. Δ. Πανταζόγλου και άλλοι.