| Στην κουβέντα δεν έλειψαν και οι αγαπημένες προσφωνήσεις του Μπουραΐμη "Κύριε και Κυρία μου" |
Όταν δεν έχει διάθεση να τσακωθεί, ακόμα και με τον εαυτό του, είναι πραγματικό περιβόλι. Απίστευτο κι όμως αληθινό για έναν άνθρωπο που, ακόμα κι όταν συμφωνήσει κανείς μαζί του, είναι ικανός να τινάξει τα πάντα στον αέρα, προκειμένου να πει, σώνει και καλά, κάτι που τον έχει ενοχλήσει. Αν μάλιστα πιστεύει ότι έχει αδικηθεί ή ότι έχει δικαιωθεί, τότε γίνεται επικίνδυνος και για τον ίδιο του τον εαυτό. Ο λόγος για το Δήμαρχο Φυλής Δημήτρη Μπουραΐμη, ο οποίος στη συζήτηση που είχε, την Πέμπτη, 15 Δεκεμβρίου, με τους εργαζόμενους του Ξένιου, κατάφερε να εκπλήξει ακόμα κι εκείνους που τον παρακολουθούν, επί χρόνια, στα κοινά. Η κουβέντα, στην οποία, σημειωτέον, ο Δήμαρχος είχε προσέλθει με αγωνία και ειλικρινή διάθεση να σώσει τη συχνότητα και να τακτοποιήσει τους εργαζόμενους, είχε τελειώσει και η ιστορική συμφωνία είχε επιτευχθεί. Κι ενώ όλοι ετοιμάζονταν να φύγουν, ο Μπουραΐμης, θυμήθηκε ότι οι εργαζόμενοι έπρεπε, να έχουν διακόψει την επίσχεση και να έχουν επιστρέψει, σε ένδειξη καλής θελήσεως, στα καθήκοντά τους, όταν ανέλαβε η νέα διοίκηση του Δήμου. Έτσι άρχισε ένας νέος κύκλος συζήτησης με αντικείμενο τι έπρεπε να έχει γίνει ...στις αρχές του 2011. «Δεν πήγατε για δουλειά και με αφήσατε ...μουγκό. Δεν μπορώ να το χωνέψω», δήλωσε, στα καλά καθούμενα, ο Μπουραΐμης, εννοώντας ότι ο Δήμος δεν είχε τον τρόπο να βγάλει προς τα έξω τις απόψεις του. Πρόσθεσε, έτσι, άλλη μισή ώρα άχαρης κουβέντας στην, εξ υποθέσεως, δύσκολη διαδικασία. Τελικά, αυτό που δεν μπορούσε να χωνέψει, όπως προέκυψε από τη συζήτηση, ήταν η κλοπή του πομπού από το Ποικίλο Όρος, για την οποία επέμεινε ότι συνδέεται με συμφέροντα εντός και όχι εκτός των Άνω Λιοσίων, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει.Προηγουμένως, κατά τη διάρκεια της συζήτησης ο Μπουραΐμης είχε προλάβει να μιλήσει για ένα σωρό πράγματα. Και πρώτα-πρώτα για τον εαυτό του. «Δεν είμαι τσιγκούνης. Μακάρι στα μισθολογικά και ασφαλιστικά σας δικαιώματα να εξασφαλίσετε το καλύτερο», είπε αναφερόμενος στις προϋποθέσεις της μεταφοράς των εργαζομένων του Ξένιου στο Δήμο. Λίγο αργότερα, δήλωσε ότι θα αντιταχθεί στα ιδιωτικά συμφέροντα που καλοβλέπουν τη συχνότητα του Ξένιου. «Είμαι ακραίος τοπικιστής. Πιστεύω σε αυτό το Δήμο και δεν πρόκειται να ξεπουλήσω την περιουσία του. Εγώ δεν πουλάω», ξεκαθάρισε, αλλά δεν αρκέστηκε σε αυτό. Απέδωσε και χαρακτηρισμό σε αυτούς που ξεπουλάνε δημόσια περιουσία (Ερωτ. ΦΥΛΑΡΧΟΥ: και σ' αυτούς που κάνουν αποκρατικοποιήσεις;). «Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας είναι λωποδυσία. Όποιος ξεπουλάει δημόσια περιουσία είναι λωποδύτης», δήλωσε, ορθά κοφτά. Κι επειδή πήρε φόρα δεν θα μπορούσε να αφήσει εκτός σχολιασμού και το συνδικαλιστικό όργανο των δημοσιογράφων, δηλαδή την ΕΣΗΕΑ. Επιδιώκοντας να αναδείξει τη δύναμη του Τύπου, ο Μπουραΐμης ήταν πραγματικά ευρηματικός. «Η ΕΣΗΕΑ βρίσκεται μεταξύ ...Θεού και ανθρώπων», δήλωσε και δεν ενοχλήθηκε, καθόλου, για το σχόλιο ...«είμαστε ημίθεοι», που ακούστηκε από κάτω. Όμως δεν αρκέστηκε σε αυτά. Στη συζήτηση, πρόλαβε να δώσει απαντήσεις, ακόμα και σε ...θεολογικά ζητήματα και μάλιστα στο καίριο ερώτημα, αν υπάρχει σχέση ανάμεσα στην αριστερά και στην ...Ορθοδοξία. Με μια μόνο φράση, ο Μπουραΐμης έστειλε στον κάλαθο των αχρήστων όλη τη βιβλιογραφία του ...Κώστα Ζουράρι. « Στην Ορθοδοξία υπάρχει η μετάνοια και στην αριστερά η αυτοκριτική», δήλωσε, για να επισημάνει ότι οι πράξεις και οι θέσεις κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Όμως εκεί που, πραγματικά, έδωσε ρέστα, ήταν στην ανάδειξη της διαφορετικότητας ανάμεσα στους μακρινούς λαούς της ...Χασιάς και των Άνω Λιοσίων. Ο Δήμαρχος Φυλής έδωσε τις δικές του προεκτάσεις, στο σχόλιο μιας ανώνυμης ιστοσελίδας που τον χαρακτήρισε ... επίορκο, με το σκεπτικό ότι δεν τήρησε τις προεκλογικές του δεσμεύσεις, απέναντι στους εργαζόμενους του Ξένιου. «Η λέξη αυτή δεν γράφτηκε τυχαία. Πίσω από το χαρακτηρισμό «επίορκος» κρύβεται η κατηγορία ότι οι Χασιώτες ψευδομαρτυρούσαν στα δικαστήρια, έναντι αμοιβής. Ενώ οι Λιοσιώτες δεν έκαναν τίποτε από όλα αυτά γιατί είναι ο ...περιούσιος λαός του Θεού (σημ. ΦΥΛΑΡΧΟΥ: δηλαδή κάτι σαν τους Ισραηλίτες στη Βίβλο)», σχολίασε ο Μπουραΐμης. Που σημαίνει ότι ο γραφικός καβγάς, για τις ...φυλετικές διαφορές, Χασιωτών και Λιοσιωτών, μάλλον δεν έχει τελειώσει.Ή ότι μόλις ξαναρχίζει...














0 comments:
Δημοσίευση σχολίου