Ο «Μικρός Πρίγκηπας» επέστρεψε στο Ζεφύρι.

Πολλά ήταν τα παιδιά που έπαιξαν κι ακόμα περισσότερα εκείνα που παρακολούθησαν την παράσταση

ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΠΡΩΤΟΞΕΚΙΝΗΣΕ, ΓΙΟΡΤΑΣΕ ΤΗ ΔΩΔΕΚΑΧΡΟΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΣΤΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ, Η ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΖΕΦΥΡΙΟΥ

Ένας Πρίγκηπας επέστρεψε μετά από δώδεκα χρόνια. Κι ενώ το δημοκρατικό Ζεφύρι δεν συμπαθεί ιδιαίτερα τους τίτλους ευγενείας, ετούτος έγινε δεκτός μετά βαΐων και κλάδων. Δεν επρόκειτο για κάποιον γαλαζοαίματο, αλλά για τον «Μικρό Πρίγκηπα» της θεατρικής παράστασης που βασίζεται στο βιβλίο του Γάλλου συγγραφέα Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ, με την οποία είχε πρωτοεμφανισθεί στην πόλη, η θεατρική Ομάδα Ζεφυρίου. Γιορτάζοντας τα δωδεκάχρονα της παρουσίας της στα πολιτιστικά δρώμενα, η Θεατρική Ομάδα ανέβασε και πάλι τον «Μικρό Πρίγκηπα», την Παρασκευή, 18 Μαΐου. Με νέα παιδιά, πολύ κόσμο και την αυτοπεποίθηση που έχουν αποφέρει τα δώδεκα χρόνια παρουσίας σε αυτή τη φτωχή στο εισόδημα, αλλά πλούσια σε κουλτούρα πόλη, η Θεατρική Ομάδα κατέγραψε μια ακόμα επιτυχία στο ενεργητικό της. Επιτυχία που δεν τονώνει τη ματαιοδοξία, αλλά ενισχύει τη διάθεση για δουλειά, την οποία ο κόσμος εκτιμάει, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι γέμισε ασφυκτικά την αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου. Κατά τα άλλα είχαμε μια παράσταση,που έφερε τη σκηνοθετική σφραγίδα της Στέλλας Νικολοθανάση. Λιτά, αλλά απόλυτα σαφή και κατανοητά τα εκφραστικά μέσα, με τη μουσική, τα κοστούμια και τα σκηνικά να υπηρετούν τέλεια το στόχο, που δεν ήταν άλλος από το να περάσουν στο κοινό τα σπουδαία μηνύματα του έργου, που απευθύνεται σε νέους κάθε ηλικίας. Καλές κι οι ερμηνείες των παιδιών, που, για μια ακόμα φορά, έδειξαν ότι τα εμπνέουν οι καλές προθέσεις και τις υπηρετούν με συνέπεια κι αυταπάρνηση. Η συνολική εντύπωση που προέκυψε ήταν η συνηθισμένη: Μια απόλυτα επαγγελματική παράσταση, με καλά προετοιμασμένους ερασιτέχνες ηθοποιούς, πολλοί από τους οποίους μπορούν, κατά την ταπεινή μας γνώμη, να συνεχίσουν την ενασχόλησή τους με το θέατρο, κάνοντας θεατρικές σπουδές. Πραγματικό επίτευγμα αποτέλεσε κι ο προϋπολογισμός που κινήθηκε σε πολύ χαμηλά επίπεδα για μια πραγματική υπερπαραγωγή, με 23 ρόλους, κάτι που αποδεικνύει ότι η σκηνοθετική φιλοσοφία της Στέλλας περιέχει και στοιχεία .νοικοκυροσύνης. Κι αν κάποιοι υποστηρίξουν ότι η επιμονή στην τήρηση του προϋπολογισμού είναι σημείο των καιρών, καλό είναι να μάθουν ότι αυτή ακριβώς η εμμονή κράτησε όρθια τη Θεατρική Ομάδα του Ζεφυρίου, τόσο καιρό... Γιατί απλούστατα, τα πέτρινα χρόνια στο Ζεφύρι δεν άρχισαν πριν από τρία χρόνια...