 |
| Ο Σταύρος Αυγερινός, στο άκρο δεξιά, με τα μέλη της οικογένειάς του |
Πέρασαν 18 μέρες από εκείνο το άτυχο μεσημέρι που ο Σταύρος σφάλισε τα μάτια του, στην Πηνειού και οι φίλοι του δεν μπορούν να το χωνέψουν. Δεν μπορούν να δεχθούν ότι μέσα σε μια στιγμή χάθηκε, για πάντα, το φιλαράκι.
Γι’ αυτό μαζεύονται τα βράδια στο σημείο του ατυχήματος κι ανάβουν φωτιά, περιμένοντας να γυρίσει. Μα όταν η ώρα περάσει, απογοητεύονται και φεύγουν με βαριά καρδιά, για να επιστρέψουν το επόμενο βράδυ με ελπίδα ότι θα εμφανισθεί χαμογελαστός μπροστά τους.
Τα νιάτα δε συμβιβάζονται με το θάνατο.
Γι αυτό κι εκείνος, ευκαιρίας δοθείσης, τα εκδικείται…
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου