Συγκλονιστική κατάθεση ψυχής, μιας κόρης, για τη μάνα…

ΡΟΥΛΑ ΜΠΡΕΜΠΟΥ
ΤΗΣ ΡΟΥΛΑΣ ΜΠΡΕΜΠΟΥ

Σήμερα, είναι η μέρα και η ώρα, που έφυγε η μάνα μου, τη μέρα που με γέννησε. Η μισή ψυχή μου, θάφτηκε μαζί της. Από τότε, είδα πως όσα προβλήματα και μάχες, ήττες, καριέρες, κι οτιδήποτε επίγειο είχα ζήσει, ήταν αυτό που λέμε, ματαιότης τα πάντα. Κι έγινα ένας άνθρωπος καλύτερος, ταπεινότερος, απαλλαγμένος από πάθη. Λυτρώθηκα από φιλοδοξίες κι ανούσια πράγματα. Τώρα ξέρω, μετά από αφόρητο πόνο το νόημα της ζωής. 

ΥΓ. ΦΥΛΑΡΧΟΥ: Όταν η λογοτεχνία σιωπά μπροστά στην έκρηξη της ψυχής.  Κλέψαμε αυτές τις λέξεις από το facebook, κάνοντας κατάχρηση  της διαδικτυακής φιλίας που απλόχερα μας έχει προσφέρει η Ρούλα. 
Μόνο και μόνο για να μη στερηθούμε, όλοι, αυτό το σπάνιο κείμενο για την Παναγία της ζωής μας…Και για τη ζωή μας... 

Κι επειδή ο σεβασμός στο αυθεντικό το επιβάλει, επισυνάπτουμε την μουσική αφιέρωση, με την οποία έντυσε η Ρούλα αυτές τις συγκινητικές εκατό λέξεις…

1 σχόλιο: Γράψτε το σχόλιο σας...