Για να αποκτήσει φωνή το Οικονομικό Επιμελητήριο

ΠETΡΟΣ ΒΙΡΒΙΛΗΣ

ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΒΙΡΒΙΛΗ

Mε αφορμή τις εκλογές στο Οικονομικό Επιμελητήριο, που θα πραγματοποιηθούν στις 15Δεκεμβρίου και στις οποίες θα μετάσχει ως υποψήφιος της παράταξης Ανεξάρτητη Κίνηση Οικονομολόγων Ελλάδος (Α.ΚΙ.Ο.Ε), ο συντοπίτης μας, οικονομολόγος, Πέτρος Βιρβίλης αναφέρει τα εξής: 

Ζούμε στην εποχή της έντονης αμφισβήτησης των παραδοσιακών κομμάτων και των μηχανισμών τους. Στην εποχή που ο κόσμος εγκαταλείπει σιγά-σιγά τις παλαιές πρακτικές και μεθόδους και που έπαψε να δέχεται εύπεπτα τα “γυαλιστερά λαμπιόνια και τα καθρεφτάκια” που του προσφέρουν οι παλαιάς κοπής πολιτικοί. Οι ξαναζεσταμένες και χωρίς αντίκρισμα υποσχέσεις για βόλεμα στο Δημόσιο φαίνεται ότι πείθουν όλο ένα και λιγότερους συμπολίτες μας οι οποίοι, απεγνωσμένα προσπαθούν να βρουν δουλειά. Το ιερό δικαίωμα στην εργασία το οποίο καπηλεύτηκαν όλα αυτά τα χρόνια κομματικοί μηχανισμοί και Δημοτικές παρατάξεις προς άγραν ψήφων, χρησιμοποιώντας ανίερες συναλλαγές, ήρθε η ώρα να το προστατεύσουμε, προτείνοντας λύσεις και πολιτικές με στόχο την μεγέθυνση της Ελληνικής Οικονομίας.

Μέσα σε όλον αυτό τον ορυμαγδό από το γκρέμισμα του κοινωνικού κράτους και της φτωχοποίησης του Έλληνα πολίτη που ήταν αποτέλεσμα της πολιτικής των τελευταίων 40 ετών και της κομματικής τακτικής όλων των κομμάτων της χώρας, μηδενός εξαιρουμένου (έχουν κατακλυστεί όλες οι Δημόσιες υπηρεσίες από ψηφοφόρους των αριστερών συστημικών κομμάτων) το ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ σιωπά. Το μεγαλύτερο επαγγελματικό επιμελητήριο, ίσως στη χώρα, με 99.000 εγγεγραμμένα μέλη και 45.000 περίπου ενεργά, το μόνο αρμόδιο, δεν είπε τίποτα στα χρόνια του μνημονίου δεν είχε θέση. Δεν πρότεινε λύσεις, δεν ύψωσε τη φωνή του και άφησε όλους αυτούς τους αυτοπροσδιοριζόμενους μάγους της Οικονομίας να μονοπωλούν τα παράθυρα των τηλεοράσεων προτείνοντας το τίποτα. Φλομώσαμε στην μπαρούφα, στα ευχολόγια και στις μαγικές λύσεις. Οι πολιτικοί μας στον μικρόκοσμο της λογικής των ψήφων, χωρισμένοι σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, ένα ψευτοδίλημμα το οποίο έντεχνα έχουν περάσει και οι δύο πλευρές στους ψηφοφόρους τους για να τους κρατούν περιχαρακωμένους στο δικό τους μαντρί. Τι είναι μνημόνιο; Μια δανειακή σύμβαση! Δηλαδή αν ο κ. Τσίπρας η οιανδήποτε άλλος, αναλάμβανε το τιμόνι της διακυβέρνησης της χώρας δεν θα συνέτασσε δανειακή σύμβαση με τους δανειστές μας; Δεν θα προχωρούσαν στην εφαρμογή κάποιου προγράμματος για να βγάλουν τη χώρα από την κρίση; Αυτό λοιπόν τι θα ήταν αν όχι μνημόνιο; Η διαφορά μπορεί να ήταν στο ποσό του δανεισμού η στο δανειστή αν δεν ήταν το Δ.Ν.Τ και η Ε.Ε. μπορεί να ήταν οι Κινέζοι η οι Ρώσοι και στο πρόγραμμα εφαρμογής. Το ζητούμενο ήταν και είναι ότι χρειαζόμασταν να δανειστούμε λεφτά γιατί επί χρόνια οι ανεύθυνες κυβερνήσεις λειτουργούσαν με ελλείμματα. 

Χρειαζόμαστε όμως και πρόγραμμα διαρθρωτικών αλλαγών της Ελληνικής Οικονομίας, πάνω στο οποίο το Ο.Ε.Ε έπρεπε να έχει διαμορφώσει θέσεις, να προτείνει λύσεις και μεθόδους που θα βοηθούσαν τη χώρα να αντιμετωπίσει την κρίση. Ένα πρόγραμμα διαχείρισης της κρίσης. Ελληνικό πρόγραμμα το οποίο ο κυβερνητικός συνασπισμός δεν διαθέτει και δεν πρότεινε ποτέ στην ΤΡΟΙΚΑ. Ούτε όμως η Αξιωματική αντιπολίτευση φαίνεται να διαθέτει και γι’ αυτό ελέγχεται από το ιστορικό στέλεχος της τον Μανώλη Γλέζο στις τελευταίες δηλώσεις του. Δεν είδαμε λοιπόν, καμία ουσιαστική πρόταση από το Ο.Ε.Ε σχετική με την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος της χώρας με στόχο την πάταξη της φοροδιαφυγής και την ελάφρυνση της φορολογίας των αδυνάτων. Δεν συγκάλεσε και δεν μετείχε σε συνέδρια προσωπικοτήτων της διεθνούς Οικονομικής ζωής με θέμα την Ελληνική κρίση και την αντιμετώπιση της. Δεν άσκησε ποτέ κριτική στο κυβερνητικό έργο και στις θέσεις της αντιπολίτευσης. Δεν πάλεψε για την νομοθετημένη κατοχύρωση του επαγγέλματος του φόρο-τέχνη λογιστή με στόχο την πάταξη της φοροδιαφυγής. 

Στις εκλογές λοιπόν της 15ης Δεκεμβρίου 2013, μετέχω στο ψηφοδέλτιο της Ανεξάρτητης Κίνησης Οικονομολόγων Ελλάδος με όραμα το Οικονομικό Επιμελητήριο να αποκτήσει φωνή. Να μετεξελιχθεί σε ένα χρήσιμο οργανισμό για το κράτος μας , την κοινωνία και τα μέλη του. Ζητώ λοιπόν από όλα τα εγγεγραμμένα μέλη του Ο.Ε.Ε. την στήριξη τους στην παράταξή μας, για να απεξαρτηθούμε επιτέλους από τους κομματικούς μηχανισμούς που κρατούν όλα αυτά τα χρόνια το Ο.Ε.Ε φιμωμένο, με σκοπό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους και μόνο.