Φίλες και φίλοι.
Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα των Ηλικιωμένων, γνωστή και ως «Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία».
Οι νέοι και πολύ περισσότερο όλοι όσοι έχουμε την τιμή να υπηρετούμε τον τόπο μας μέσα από την τοπική αυτοδιοίκηση ή και μέσα από φορείς και συλλόγους, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η Τρίτη Ηλικία είναι οι δικοί μας άνθρωποι, οι γονείς μας, οι θείες και οι θείοι μας, οι γιαγιάδες, οι παππούδες μας, πρόσωπα αγαπημένα από το συγγενικό ή το φιλικό μας περιβάλλον.
Πολλοί από αυτούς έζησαν, την φρίκη του πολέμου, τον θάνατο. Άλλοι τον ξεριζωμό, την ορφάνια, την φτώχεια και τον ξενιτεμό. Γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, εργάστηκαν και έφτιαξαν οικογένειες κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες, με καθημερινές δυσκολίες που στη σημερινή εποχή θα φάνταζαν ανυπέρβλητες.
Στις περισσότερες παραδοσιακές κοινωνίες , οι ηλικιωμένοι θεωρούνταν, ως οι πρεσβύτεροι της κοινότητας ή του χωριού, απολάμβαναν τον σεβασμό και έπαιζαν σημαντικό ρόλο στα διάφορα κοινωνικά θέματα που προέκυπταν.
Γι αυτούς και άλλους πολλούς λόγους θα πρέπει επειγόντως οι νεώτεροι να κοιτάξουμε πίσω, να δούμε ως παράδειγμα τον αγώνα που όλοι αυτοί οι άνθρωποι έκαναν καθημερινά, να καταλάβουμε πώς …προχωρήσαν μέσα από τεράστιες δυσκολίες και εμπόδια με το κεφάλι ψηλά, να κατανοήσουμε πώς……. στερημένοι από ανέσεις και αλλά τεχνολογικά επιτεύγματα, συντηρήσαν κοινωνίες πιο ανθρώπινες, πώς η απλότητα έδινε χαρά, πώς οι σχέσεις τους ήταν απαλλαγμένες από ιδιοτέλεια, πώς ήταν πιο κοντά ο ένας στον άλλον και πρόθυμοι να προσφέρουν βοήθεια σε όποιον είχε ανάγκη.
Σήμερα που προχωρούν στην 3η ηλικία και πάλι με το κεφάλι ψηλά, την στιγμή που όλοι εμείς οι νεώτεροι προχωράμε με μόνιμους συνοδούς το άγχος, την ανησυχία και την αβεβαιότητα για το αύριο.
Δεν ξέρω αν, ……η σοφία της ζωής είναι αυτή που τους κάνει να βλέπουν τον κόσμο με άλλα μάτια, …….που τους επιτρέπει να χαίρονται και να δίνουν σημασία σε απλά πράγματα που εμείς, οι νεώτεροι, τα παραβλέπουμε, γιατί δεν έχουμε μάλλον, την ωριμότητα για να τα εκτιμήσουμε.
Αυτό όμως που ξέρω, και είμαι σίγουρος για αυτό είναι ότι, θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για τα μαθήματα ζωής που μας έδωσαν οι παππούδες και οι γονείς μας, όχι μόνο με λόγια αλλά και με τον ίδιο τον τρόπο που έζήσαν χθες και ζουν σήμερα.
Θέλω να τονίσω ότι, ο Δήμος Φυλής δεν θεωρεί τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας απόμαχους της ζωής, αλλά πολύτιμο παράδειγμα αγωνιστών της ζωής. Ο σεβασμός και η αγάπη μας είναι δεδομένες, και θα είμαστε πάντα στο πλευρό σας, γιατί σας το οφείλουμε.
Σας ευχαριστούμε που, αθόρυβα, διακριτικά και με αγάπη μεταγγίζετε στην ψυχή και στη σκέψη μας ……..τη σοφία σας.
ΔΕΝ ΣΑΣ ΞΕΧΝΑΜΕ!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου