Αν κάποιος περιγράψει τη ζωή της, θα πείτε πως αυτά δεν συμβαίνουν, παρά μόνο στα μυθιστορήματα.
Κι όμως!
Ένα κορίτσι, μέλος πολυμελούς οικογένειας με 6 παιδιά από τον ορεινό Άγιο Πέτρο της Κυνουρίας, ένα όμορφο χωριό που το αγάπησε, βρέθηκε ανήλικη στην Αθήνα, σε συγγενικό σπίτι όπου την μεγάλωναν σαν παιδί τους, όπως η ίδια μου τα διηγήθηκε πριν λίγο καιρό.
Ωστόσο πράγμα σπάνιο για την εποχή της όπου επικρατούσαν τα προξενιά, μόλις η θεία, που την φιλοξενούσε και την μεγάλωνε μαζί με την κόρη της σαν παιδί της, αντιλήφθηκε πως υπήρχε αίσθημα στην ζωή της, με τον μετέπειτα άντρα της τον Γιώργο Ρεκουνιώτη, την έστειλε άρον – άρον πίσω στο χωρίο.
Ήταν όμως, όπως το ποτάμι που δεν γυρίζει πίσω. Κι έτσι, αν και χωρίστηκαν για κάποια χρόνια, τελικά αντάμωσαν ξανά κι η Χαρίκλεια με τον Γιώργο Ρεκουνιώτη έφτιαξαν μια όμορφη οικογένεια με τρία υπέροχα παιδιά, που μεγάλωναν στα Άνω Λιόσια.
Βιοπαλαίστρια η ίδια, δούλευε σε ένα μικρό μαγαζί στη γειτονιά, όπου κατά γενική ομολογία έφτιαχνε τα πιο σπέσιαλ και μεγάλα σάντουιτς. Πάντα χαμογελαστή, πάντα ανοιχτόκαρδη, ΜΑΝΑ, για όλα τα παιδιά της γειτονιάς, η μοίρα της επεφύλαξε σκληρές απώλειες.
Πρώτα έχασε τη μεγάλη της κόρη τη Δήμητρα. Ασυνείδητος οδηγός της έκοψε το νήμα της ζωής σε ηλικία μόλις 32 ετών ξημερώματα στις “Τρεις Γέφυρες” κι ενώ πήγαινε στη δουλειά της πεζή, την εγκατέλειψε τραυματισμένη για να φύγει, λίγες μέρες μετά, αφήνοντας στη ζωή δυο ανήλικα παιδιά.
Κι ενώ τα χρόνια κύλησαν με χαρές που δικαιωματικά της πρόσφερε η ζωή χαρίζοντας της εγγόνια και δισέγγονα, ήρθαν τα επόμενα αδυσώπητα χτυπήματα.
Πρώτα έχασε τον αγαπημένο της σύζυγο τον Γιώργο και λίγο μετά αρρώστησε ο γιος της Γιάννης Ρενιώτης, ο αγαπημένος ερμηνευτής και μπασκετικός των Άνω Λιοσίων που έφυγε σε ηλικία 41 ετών, βυθίζοντας σε βαθύ πένθος όλη η πόλη.
Απαντοχή της πλέον, η κόρη της Όλγα μια εξαίρετη δικηγόρος, μητέρα, σύζυγος και θυγατέρα. Και τρία περίπου χρόνια πριν, η άδικη μοίρα χτύπησε ξανά. Η Όλγα μας αρρώστησε Κι έφυγε μυστικά κι αθόρυβα για να μην το μάθει όσο γινόταν αυτή η μάνα. Πάλεψε αλλά δεν τα κατάφερε…
Κι έμεινε πίσω η κυρά Χαρίκλεια. Μάζεψε όσα κομμάτια μπόρεσε κι έδωσε όλη της την ζωή και όσες δυνάμεις της απέμειναν, στα εγγόνια και στα δισέγγονα που λάτρευε.
Με μεγάλη αδυναμία στον εγγονό της Δημήτρη. Με τις μέρες και τις ώρες αφότου έφυγε η Όλγα, οι δυο τους δίπλα - δίπλα στον καναπέ. Με παιχνίδι, διαλόγους και σχέσεις στοργής. Με αληθινό νοιάξιμο κι απ΄ τον γαμπρό της τον Γιώργο, σαν να ταν, μάνα του.
Και πριν από περίπου 40 μέρες ήρθε το τελευταίο χτύπημα. Ο Δημήτρης έφυγε ξαφνικά αφήνοντας τη θέση δίπλα της άδεια…
Αυτό η κυρά Χαρίκλεια δεν το άντεξε. Η ήδη εύθραυστη καρδιά της λύγισε και σίγησε…
Κι αν κάτι μένει στη ζωή που περνά και χάνεται, είναι ότι εν τέλει αυτή η υπέροχη γυναίκα αν και κατάπιε πολύ σκληρές πίκρες έζησε και πολύ μα πολύ όμορφες στιγμές ως την τελευταία της πνοή. Γιατί πήρε πίσω, αυτό που χάρισε απλόχερα κι αυτό που της άξιζε. Τη βαθιά εκτίμηση, την αγάπη και την φροντίδα από τις νέες γενιές που μεγάλωσε…
Κι εκεί στον ουρανό, αν τελικά υπάρχει Θεός, που δεν μπορεί, κάτι θα υπάρχει, έχει πολύ καλή παρέα…
Εύη Τριανταφύλλου
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου