Ανοίγει ο δρόμος για την επιστροφή του παπα Δημήτρη στη Χασιά, λέει ο Γκόλτσιος

ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΚΟΛΤΣΙΟΣ

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΓΚΟΛΤΣΙΟΥ

Μία ευχάριστη έκπληξη επεφύλαξε η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος για τους κατοίκους της Φυλής και όχι μόνο, παραμονές Χριστουγέννων.

Με απόφαση της Ιεράς Συνόδου που ελήφθη την 9η Δεκεμβρίου του 2015 ενέκρινε την συνέχιση της λιτάνευσης της Ιεράς εικόνος όχι μόνο στην Δημοτική Κοινότητα Φυλής αλλά και στον Ασπρόπυργο (τα Καλύβια της Φυλής) στα Άνω Λιόσια καθώς και στις Αχαρνές (Μενίδι).

Στην ουσία η απόφαση της Ιεράς Συνόδου βάζει τέρμα σε μία περιπέτεια με την λιτάνευση της εικόνας που ξεκίνησε εδώ και 29 χρόνια και συγκεκριμένα με απόφαση του Μητροπολιτικού Συμβουλίου της 13ηςΜαρτίου του 1987, υπό την προεδρία και την εισήγηση του τότε Μητροπολίτου Αττικής κ.κ.Δωρόθεου.

«Εφεξής απαγορευθεί η έξοδος εκ της Ιεράς Μονής της φορητής εικόνος της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, διά λόγους ασφαλείας της λόγω εικόνος ,αλλά και αποφυγής δυσμενών σχολίων περί της δήθεν εκμεταλλεύσεώς της κλπ. Η απαγόρευσις αυτή ισχύει δι΄όλους τους Ιερούς Ναούς εκτός της Ενορίας της Φυλής».

Στη Φυλή η λιτάνευσης της Ιεράς Εικόνος συνεχίζετο κανονικά ενώ στα Άνω Λιόσια χρησιμοποιείται μία εικόνα που μεταφέρεται από τον Ιερό Ναό του Αγ. Κωνσταντίνου. Όλα αυτά βέβαια μέχρι που στην Ιερά Μονή Κλειστών Καθηγουμένη ανέλαβε η μοναχή Μαριάμ. 

Με απόφαση του Ηγουμενουσυμβουλίου της Μονής, κάνοντας χρήση της απόφασης του Μητροπολιτικού Συμβουλίου της 13ης Μαρτίου του 1987 και επικαλούμενη Ιερούς Κανόνες, επέκτεινε την μη μεταφορά και έξοδο του Ιερού Κειμηλίου της Εφεστίου και θαυματουργού εικόνος της Παναγίας της Ελεούσης και για την ενορία Κοίμησης της Θεοτόκου Φυλής.

Όπως ήταν φυσικό οι κάτοικοι αντέδρασαν γιατί εντελώς αναίτια επιχειρήθηκε η κατάργηση ενός εθίμου που χρονολογείται από τρείς αιώνες και πλέον. Πρέπει εδώ να διευκρινισθεί ότι κατά την συγκεκριμένη περίοδο χρέη τοποτηρητή στην Μητρόπολη εκτελούσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας κ.κ.Νικόλαος.

Με την ενθρόνηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ιλίου Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ.κ. Αθηναγόρα και κατά την εθιμοτυπική επίσκεψή του στο τότε Δημαρχείο Φυλής, θέσαμε υπ΄όψιν του το θέμα, γνωρίζοντας την κατάσταση που επικρατούσε. Ακολούθησε η με αριθ. πρωτ. 594 επιστολή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ.κ Αθηναγόρα προς την Καθηγουμένη που συνιστούσε την λιτάνευση και μεταφορά της Αγίας Εικόνος, « δια πάνδημον προσκύνησιν και ευλογία εις τον Ιερόν Ναόν Κοιμήσεως της Θεοτόκου Φυλής και αυθημερόν επιστροφή στην Ιεράν Μονήν».

Η Καθηγουμένη απάντησε με την υπ΄αριθ. πρωτ. 54 της 5|4|2012 επιστολή που όχι μόνο δεν συμμορφώθηκε με την απόφαση του κ.κ. Αθηναγόρα αντίθετα μάλιστα «Ζήτησε και την πατρική και προστατευτική συμπόρευσή και σύνταξή του με το περιεχόμενο της απόφασης του Ηγουμενοσυμβουλίου». Το επισφράγισμα της κατάστασης ήταν: 

Με απόφαση του Ηγουμενοσυμβουλίου το Σάββατο του Λαζάρου η Ιερά Μονή να κλείσει τις πύλες της. Στα γεγονότα που επακολούθησαν σημαντικό πυροσβεστικό ρόλο έπαιξε ο πρεσβύτερος του Ιερού Ναού Κοίμησης της Θεοτόκου Φυλής πατήρ Δημήτριος Παναγακόπουλος, που στο τέλος πλήρωσε και το μάρμαρο, ευρισκόμενος μεταξύ σφύρας και άκμονος, μεταξύ της Ιεράς Μονής Κλειστών και των κατοίκων της Φυλής, υπέβαλε την παραίτησή του.

Θεωρώ ότι τώρα που η τάξη αποκαταστάθηκε ίσως ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.κ.Αθηναγόρας θα πρέπει να επανεξετάσει την περίπτωσή του. Αυτό βέβαια είναι καθαρώς εκκλησιαστικό θέμα και οι αρμόδιοι θα ενεργήσουν σύμφωνα με τις ανάγκες της εκκλησίας. 

Με την υπ΄αριθ. πρωτ. 626 Επιστολή της 6ης Απριλίου του 2012 προς το εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ιερού Ναού Κοίμησης της Θεοτόκου Φυλής ο κκ. Αθηναγόρας συνέστησε την «μετ΄ησυχίας και νηφαλιότητας διερεύνηση των διαλαμβανομένων ,προκειμένου να ληφθεί από όλους τους εμπλεκομένους και κοινώς αποδεκτή απόφαση περί μεταφοράς και εξόδου της Εφεστίου Ιεράς Εικόνος της Παναγίας της Ελεούσης της Ιεράς Μονής».

Η απελθούσα Δημοτική Αρχή άφηνε να εννοηθεί, ότι το θέμα ήταν καθαρώς εκκλησιαστικό και ενδεχομένως με …πολιτικές προεκτάσεις και ως εκ τούτου δεν έλαβε καμία θέση. 

Αντίθετα η νέα Δημοτική Αρχή το έβαλε στις άμεσες προτεραιότητες. Ήρθε σε επαφή με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ.κ. Αθηναγόρα. Από κοινού μετέφεραν το θέμα στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. κ. Ιερώνυμο. Κατέστρωσαν το σχέδιο δράσης ώστε το θέμα να έρθει προς συζήτηση στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος όπου και ελήφθη η απόφαση με την οποία ,επιτρέπεται η λιτάνευση την Αγίας εικόνος σύμφωνα με το από μερικών αιώνων έθιμο για την Φυλή ,τον Ασπρόπυργο ,τα Άνω Λιόσια ,το Μενίδι.

«Η Ιερά Σύνοδος έκρινε ότι τοιούτα Ιερά Σεβάσματα τυγχάνουν κοινής κτήσεως των Ευσεβών και Ορθοδόξων Χριστιανών άνευ θεμελιώσεως επ΄αυτών υπό τινος δικαιωμάτων ιδιοκτησίας παρά μόνο ευθύνης φυλάξεως».

Είναι μία απόφαση που ανεβάζει το κύρος της Εκκλησίας στα μάτια των πιστών. Πολλά θα μπορούσε να γράψει κανείς για όσα διαδραματίσθηκαν τα τελευταία χρόνια σχετικά με την λιτάνευση της Εφεστίου (πρωτότυπης ) Αγίας Εικόνας της Παναγίας της Γλυκοφιλούσας. 

Ύστερα όμως από την συνετή απόφαση της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Αρχής, της Ιεράς Συνόδου, «όπως εγκρίνη την συνέχεια της ευλαβούς παραδόσεως της καθόδου της Ιεράς Εικόνος εις ους τόπους παραδοσιακά λιτανεύεται προς ψυχικήν ωφέλειαν και πνευματικήν οικοδομήν των πιστών και κατάπαυσιν πάσης διχογνωμίας και παραπικρασμού» , μιας απόφασης που ανεβάζει το κύρος της Εκκλησίας μας στα μάτια των πιστών , το καλύτερο είναι όλοι μας να θεωρήσουμε την συγκεκριμένη περίοδο σαν ένα κακό όνειρο που πρέπει να διαγράψουμε από την μνήμη μας.

Κλήρος και πιστοί ,να ασχοληθούμε με τα πολύ σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η κοινωνία μας και ενωμένοι να βαδίσουμε προς το μέλλον.