Ο Σωκράτης Μάλαμας μας κρατά καθημερινά, όλο το διάστημα της καραντίνας, συντροφιά με τα αγαπημένα τραγούδια του που αναρτά σε Facebook και Instagram
από το σπίτι με τα παιδιά του. Δεν είναι ο μόνος...
Της Ελευθερίας Τριανταφύλλου
Η πρωτοφανής κρίση που βιώνει η ανθρωπότητα απέδειξε ωμά κάτι που διαρκώς ξεχνάμε: Όλοι εμείς μοιάζουμε πολύ περισσότερο από όσο νομίζουμε! Καθώς τα γεγονότα μας επηρεάζουν παγκόσμια ο "ΦΥΛΑΡΧΟΣ" ξεπερνά τον τοπικό του χαρακτήρα. Όσο μένουμε σπίτι και δεν δουλεύουμε, δεν δημιουργούμε όσο άλλοτε, έχουμε περισσότερο χρόνο και κάνουμε πράγματα για τον εαυτό μας: Βλέπουμε ταινίες, σειρές, θεατρικές παραστάσεις, stand-up comedy, ακούμε τραγούδια και μουσικές, διαβάζουμε βιβλία. Απολαμβάνουμε δηλαδή τις δημιουργίες άλλων, λίγο περισσότερο από όσο άλλες μέρες.
Όλοι αυτοί οι αγαπημένοι καλλιτέχνες και οι συνεργάτες τους (ηθοποιοί, τραγουδιστές, σκηνοθέτες, μουσικοί, ηχολήπτες, φωτιστές, μακιγιέρ, κομμωτές, θεατρικοί συγγραφείς, φροντιστές και τόσοι άλλοι) όλη αυτή την περίοδο προσφέρουν απλόχερα και ανιδιοτελώς νότες αισιοδοξίας, ανακούφιση και χαρά. Ανεβάζουν τις δουλειές τους στο διαδίκτυο για να τις απολαύσουν όσο περισσότεροι γίνεται σε κάθε μήκος και πλάτος του πλανήτη και εξασφαλίζουν στιγμές απόδρασης όσο μένουμε εγλωβισμένες και εγκλωβισμένοι. Κι ας ζουν στην αβεβαιότητα και την οικονομική εξάντληση δύο μήνες τώρα. Κι ας έμαθαν πως ούτε το καλοκαίρι θα δουλέψουν. Κι ας μην νοιάστηκε κανείς αρμόδιος. Κι αυτοί όπως εμείς είδαν τις δουλειές τους να χάνονται βίαια, αλλά πρόταξαν τις ανάγκες της κοινωνίας και πρόσφεραν. Τώρα φαίνεται πως η κρίση για αυτούς θα κρατήσει περισσότερο. Αισθάνονται βαθιά λυπημένοι μαζί με εμάς, που θα αργήσουμε να συναντηθούμε ξανά σε θέατρα, συναυλίες και γήπεδα. Σήμερα δεν μπορούν να προσφέρουν άλλο γιατί τους λυγίζει η αβεβαιότητα, η ανασφάλεια, η μαυρίλα. Κανένας δεν ανέφερε πουθενά οικονομική στήριξη για όλους όσους εργάζονται στον πολιτισμό και δεν είναι λίγοι ούτε ασήμαντοι.
Η Φωτεινή Βελεσιώτου ΣΙΩΠΑ και εξηγεί γιατί...
Εμείς από την πλευρά μας ευχόμαστε να ανταμώσουμε πάλι σε μουσικές σκηνές, θέατρα και φεστιβάλ το συντομότερο δυνατό. Για να γεμίσουν ξανά οι σκηνές νότες, χρώματα και συναισθήματα, μια σημαντική αδικία πρέπει να διορθωθεί.
Είναι στην πρώτη γραμμή της απόδρασης από μια περίεργη και μερικές φορές αδιέξοδη πραγματικότητα. Ξέρουν πολύ καλά τι σημαίνει χειροκρότημα, αλλά ας μην πάει το μυαλό μας στα μπαλκόνια. Δεν βοηθάει τώρα. Δεν θέλουμε να σωπάσουν. Δεν θέλουμε σε μέρες που ο ανθρώπινος πολιτισμός δοκιμάζεται, να εκλείψει ο πολιτισμός. Ας διαδώσουμε το μήνυμά τους. Ας μην επιτρέψουμε οι φωνές να σωπάσουν και τα φώτα να σβήσουν. Ποτέ δεν είναι αργά για να διορθωθεί η αδικία!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου