Πρωταγωνιστής ένας δικός μας άνθρωπος, ο Σπύρος Χρυσικόπουλος. Ο άθλος του να κολυμπήσει, το περασμένο καλοκαίρι, 104 χιλιόμετρα μέσα σε 34 ώρες ενέπνευσε τη Δήμητρα Μπαμπαδήμα. Τη σκηνοθέτη που παρουσίασε στο αμφιθέατρο του Κολλεγίου Αθηνών, το βράδυ της Κυριακής 19 Νοεμβρίου 2017, στο πλαίσιο του ADVENTURE FILM FESTIVAL μια σαραντάλεπτη ταινία με τίτλο «H2O two parts Heart, one part obsession».
Θέμα της ο τετραπλός διάπλους του Τορωναίου Κόλπου από το Σπύρο Χρυσικόπουλο, ένα μεγάλο επίτευγμα, για το οποίο χρειάστηκαν ατέλειωτες ώρες προπόνησης στο Κολυμβητήριο των Άνω Λιοσίων. Μα πάνω απ’όλα απίστευτη διάθεση, συγκέντρωση και αντοχή στον πόνο, που προκαλεί η σωματική καταπόνηση από τη μεγάλη παραμονή στο νερό.
«Δάκρυσα όταν θυμήθηκα, βλέποντας την ταινία, τον πόνο που είχα νιώσει κατά τη διάρκεια της προσπάθειας», εξομολογήθηκε στο κοινό, μετά το τέλος της προβολής, ο Σπύρος.
Δεν είπε ψέματα. Όσοι παρακολούθησαν από κοντά την προσπάθεια τον θυμούνται, μετά τον τερματισμό, να μην μπορεί να μιλήσει καθώς το αλάτι του είχε ξεράνει το λαιμό. Κι ότι χρειάστηκε να κολυμπήσει, για μεγάλο διάστημα, με πόνους στο χέρι, εξαιτίας ενός μυικού τραυματισμού.
Αυτό ήταν το μεγαλύτερο επίτευγμα της ταινίας: ότι μετέφερε στον κόσμο που γέμισε, ασφυκτικά, το αμφιθέατρο τη σημασία της επιτυχίας ενός μεγάλου εγχειρήματος που λίγοι άνθρωποι θα καταφέρουν. Και κυρίως ότι η ανθρώπινη αντοχή είναι ανεξάντλητη γιατί το ανθρώπινο μυαλό δεν έχει όρια.
Μήνυμα που η σκηνοθέτης Δήμητρα Μπαμπαδήμα γνωρίζει από προσωπική εμπειρία, καθώς αποτελεί σάρκα από τη σάρκα της περιπέτειας και των απαιτητικών σπορ. Παράλληλα είναι μια σεμνή παρουσία που, όπως κάθε δημιουργός, προτίμησε να μιλήσει με την ταινία κι όχι με το μικρόφωνο. Αρκέστηκε σε μια μικρή εισαγωγή κι απομακρύνθηκε διακριτικά αφήνοντας στο προσκήνιο τον πραγματικό πρωταγωνιστή που δεν ήταν άλλος από το Σπύρο.
Όχι γι’ αυτό που έκανε, αλλά γι’ αυτά που μπορεί να κάνει και τα οποία υποψιάστηκε το «ψαγμένο» κοινό του Φεστιβάλ που τον χειροκρότησε πολλές φορές. Διέκριναν πίσω από τον για την περίσταση γραβατοφορεμένο νέο με το φωτεινό χαμόγελο και τα ελάχιστά λόγια, έναν άνθρωπο που θα μας εκπλήξει κι άλλες φορές στο μέλλον.
Αρχής γενομένης από τον επόμενο Σεπτέμβρη που θα επιχειρήσει να κολυμπήσει την απόσταση Ρόδος-Καστελόριζο. 133 συνεχόμενα χιλιόμετρα στο πέλαγος, μια απόσταση που μέχρι σήμερα δεν έχει διανύσει κανένας άλλος. «Αν οι Τούρκοι λένε ότι πάνε κολυμπώντας στο Καστελόριζο, γιατί να μην πάμε κι εμείς», αναρωτιέται, συχνά-πυκνά, μεταξύ σοβαρού και αστείου, ο Σπύρος που, όπως πάντα είπε τα λιγότερα που μπορούσε.
Φειδώ που ευτυχώς έδειξε μόνο στο λόγο. Γιατί στις φωτό ήταν γαλαντόμος. Φωτογραφήθηκε με τις γιαγιάδες, τους γονείς, τους μαθητές του στην πισίνα, αφού κερδίζει τον επιούσιο ως προπονητής κολύμβησης. Με τις δεκάδες φίλων του και με τον έτερο των μύθων του Τορωναίου Στέφανο Μέλτση.
Τον άνθρωπο που κατάφερε να κολυμπήσει, πριν από αυτόν, 4 φορές την απόσταση Νικήτη- Καλλιθέα κι όχι μόνο δε ζήλεψε, αλλά στέκεται στο πλευρό του Σπύρου, στηρίζοντας το νέο του εγχείρημα. «Θα πετύχει και του χρόνου γιατί έχει μεγάλη συγκέντρωση και αυτοπειθαρχία» είπε τον περασμένο Ιούλιο, περιμένοντας, με αγωνία, τον τερματισμό του στην παραλία της Νικήτης. Το επανέλαβε και στο αμφιθέατρο του Κολλεγίου Αθηνών χαμογελαστός και κομψότατος μέσα στο μπλε κοστούμι του. Πραγματικός άρχοντας.
Αφήσαμε για το τέλος τους δύο ανθρώπους που σχολίασαν την ταινία μετά την προβολή. Ο Πέτρος Παρθένης κι ο Αρμάνδος Λινάρδος με τη γνώση και το χιούμορ τους βοήθησαν στην κατανόησή της και –κυρίως- διαχειρίστηκαν, με επιτυχία, τη μεγάλη συγκινησιακή φόρτιση που προκλήθηκε στο τέλος, δίνοντας έμφαση όχι σε αυτό που έκανε, αλλά σε αυτά που μπορεί να κάνει ο Σπύρος στο μέλλον. Καλή σκέψη.
